بسته بندی معمولی دانه قهوه

اینبسته بندی دانه های قهوه پخته شدهعمدتا برای افزایش طعم و کیفیت دانه های قهوه است.در حال حاضر، روش‌های متداول تازه نگه‌داری ما برای بسته‌بندی دانه‌های قهوه عبارتند از: بسته‌بندی هوای فشرده، بسته‌بندی خلاء، بسته‌بندی گاز بی‌اثر و بسته‌بندی با فشار بالا.

بسته بندی هوای بدون فشار
بسته بندی بدون فشار رایج ترین بسته بندی است که تا به حال دیده ایم.به طور دقیق باید آن را بسته بندی هوا نامید.کیسه بسته بندی پر از هوا است.البته کیسه یا ظرف هوابند است.
این نوع بسته بندی به سادگی می تواند اثرات رطوبت، از دست دادن طعم و نور را روی دانه های قهوه ایزوله کند، اما به دلیل تماس طولانی مدت با هوای کیسه یا ظرف، دانه های قهوه داخل آن به طور جدی اکسید می شود و در نتیجه یک دوره چشایی کوتاه ایجاد می شود. .نتیجه
این نوع بسته بندی دانه قهوه بهتر است پس از اتمام دانه های قهوه بسته بندی شود، در غیر این صورت دانه های قهوه پس از اتمام دانه های قهوه در کیسه باعث برآمدگی یا حتی ترکیدن می شوند.اکنون یک سوپاپ اگزوز یک طرفه بر روی کیسه تعبیه شده است تا اطمینان حاصل شود که دانه‌های قهوه به دلیل خروج اگزوز از درون کیسه دانه‌ها نمی‌ترکند.

بسته بندی خلاء
دو شرط برای تولید بسته بندی وکیوم وجود دارد: 1. هوا را جاروبرقی بکشید.2. یک ماده انعطاف پذیر و نرم.
البته این فناوری را می توان برای برخی از مواد سخت نیز به کار برد، اما معمولاً استفاده از برخی مواد نرم برای تبدیل آن به محصولی سخت مانند آجر معمول است.
این روش بسته بندی باعث می شود که قهوه و مواد بسته بندی کاملاً به هم برسند اما در این حالت دانه های قهوه باید کاملاً تخلیه شوند در غیر این صورت به دلیل اگزوز خود دانه های قهوه از سفتی کل بسته بندی کاسته می شود.نرم و متورم می شود.همچنین به همین دلیل است که بیشتر «آجرهایی» که در سوپرمارکت ها می بینید، قهوه آسیاب شده است، نه دانه.
و چنین بسته بندی معمولاً روی دانه های قهوه خنک شده با آب استفاده می شود که فقط می تواند ماندگاری کوتاه تر و طعم بدتری را به همراه داشته باشد.و اگر ظرف با مواد سخت بسته بندی شده باشد، پس از جاروبرقی، بین خود دانه های قهوه و قوطی اختلاف فشار وجود دارد.انتشار گاز از دانه های قهوه کل محیط را اشباع می کند و در نتیجه از تبخیر عطر جلوگیری می کند.به طور کلی، جاروبرقی مواد سخت به اندازه مواد نرم نیست.

بسته بندی گاز بی اثر
بسته بندی گاز بی اثر به این معنی است که گاز بی اثر جایگزین هوای کیسه می شود و گاز بی اثر از طریق فناوری جبران خلاء اضافه می شود.در اولین کاربرد، ظرف پس از پر شدن با دانه های قهوه تخلیه شد و سپس گاز بی اثر به آن تزریق شد تا اختلاف فشار در مخزن متعادل شود.
فن آوری فعلی این است که ته کیسه را با گاز بی اثر مایع شده پر می کند و هوا را از طریق تبخیر گاز بی اثر فشار می دهد.این فرآیند اغلب با استفاده از نیتروژن یا دی اکسید کربن انجام می شود - اگرچه اینها گازهای نجیب در نظر گرفته نمی شوند.
دانه های قهوه بسته بندی شده از طریق گاز بی اثر عموماً 3 برابر بیشتر از آنهایی که تخلیه شده اند، ماندگاری دارند.البته فرض بر این است که باید از مواد بسته بندی یکسانی استفاده کنند و دارای نفوذپذیری اکسیژن و آب یکسانی باشند و فشار داخل بسته پس از اتمام دانه های قهوه پس از آب بندی با فشار اشباع می شود.
با تنظیم شرایط گاز بی اثر می توان ماندگاری دانه های قهوه را تغییر و کنترل کرد و بر طعم آنها تأثیر گذاشت.البته مشابه پکیج هوا برای جلوگیری از زیاد شدن فشار داخل پکیج باید دانه های قهوه را قبل از بارگیری هواگیری کرد و یا از پکیج با دریچه هواکش تک فاز استفاده کرد.
از نقطه نظر قانونی، افزودن یک گاز بی اثر یک کمک پردازش است، نه یک افزودنی، زیرا به محض باز شدن بسته، "فرار" می کند.

بسته بندی تحت فشار
بسته بندی تحت فشار تا حدودی شبیه به افزودن گاز بی اثر است، با این تفاوت که بسته بندی تحت فشار، فشار داخل ظرف قهوه را بالاتر از فشار اتمسفر قرار می دهد.اگر قرار باشد قهوه بلافاصله پس از برشته شدن و خنک شدن با هوا بسته بندی شود، فشار داخل ظرف معمولاً با تخلیه دانه ها افزایش می یابد.
این فناوری بسته بندی شبیه به فناوری جبران خلاء است، اما برای تحمل این فشارها از برخی مواد سخت در انتخاب مواد استفاده می شود و شیرهای ایمنی نیز برای اطمینان از ایمنی به آن اضافه می شود.
بسته بندی تحت فشار می تواند "رسیدن" قهوه را به تاخیر بیندازد و کیفیت آن را بهبود بخشد.در واقع، پیری قهوه باعث می‌شود قهوه عطر و عملکرد بهتری داشته باشد و پیری می‌تواند عطر و روغن دانه‌های قهوه را در ساختار سلولی قفل کند.
هنگام تهویه، افزایش فشار در ظرف، اختلاف فشار بین داخل ساختار لوبیا و محیط بسته بندی را کاهش می دهد.به دلیل ذخیره سازی تحت فشار، فشار بر دانه های قهوه نیز تأثیر می گذارد، که بهتر می تواند به روغن اجازه دهد تا یک «سپر» روی سطح دیواره سلولی ایجاد کند تا اکسیداسیون هوا را جدا کند.
به دلیل اختلاف فشار بین داخل و خارج دانه های قهوه، با باز شدن کیسه دانه قهوه همچنان بخشی از دی اکسید کربن آزاد می شود.از آنجایی که فرآیند اکسیداسیون دانه‌های قهوه پس از فشار دادن به تاخیر می‌افتد، بسته‌بندی تحت فشار با سایر روش‌های بسته‌بندی مقایسه می‌شود.گفته می شود که طعم دانه های قهوه را بیشتر طولانی می کند.